Όταν η ποίηση μπορεί να παντρευτεί με την πεζογραφία (έκφραση κι αυτή!). Κάπως έτσι έγινε η αρχή σε αυτό το βιβλίο. Ένα βιβλίο όμως, που ψάχνεις να βρεις την αρχή, τη μέση και το τέλος. Πολλές φορές μπερδεύονται, με σκοπό να ξεγελάσουν τον αναγνώστη, σκόπιμα. Ίσως, γιατί ο συγγραφέας θέλει να νιώθει πάντα αναγνώστης.
Τυχερός και άτυχος θα είναι αυτός που διάλεξε αυτό το βιβλίο ανάμεσα σε τόσα άλλα. Τυχερός, γιατί αποτελεί καινοτομία τέτοιου είδους γραφής, και άτυχος, γιατί έχει πολύ τρέξιμο. Όχι γιατί θα σε κουράσει, αλλά απλά, θα σε ιδρώσει. Διαβάζεται πολύ εύκολα και μετά κάθεσαι να σκεφτείς τι διάβασες. Έτσι το ξαναδιαβάζεις, το ξαναδιαβάζεις.
Ιστορίες, διηγήματα, ρήσεις, πεζογραφήματα, φράσεις, ποίηση. Όλα αυτά τα έχουν δει, νιώσει, ακούσει, γευτεί, μυρίσει, ζήσει όλοι. Ο συγγραφέας συγκέντρωσε όλα αυτά από σκόρπιες σελίδες του μυαλού του, σε 140 σελίδες ενός βιβλίου και το ονόμασε «Σώπα, ψυχή μου».
πίσω στα βιβλία